Garn pÄ individnivÄ. Eit ekte Gripenprodukt frÄ fÞrst til sist. FÞrst har eg ala opp sauen, stelt med han , medisinert og passa pÄ, sÄ har eg temt og vorte ven med sauen, og vorte veldig glad i han, slik eg ikkje klarar Ä la vere Ä verte, sÄ klart. SÄ har eg nappa sauen og lagt ulla i sekk med namnet til sauen pÄ, og dato for napping. SÄ har eg handkarda ulla, og sÄ spunne ulla pÄ ein av dei fine rokkane mine. Heile vegen har sauen vore med. Eg tenkjer ofte pÄ sauen medan eg held pÄ, eg vert kjend med ulla til akkurat denne sauen. Merkelapp med namn og Ärstal fÞlgjer med heile vegen. PÄ lappen pÄ sekken, kan det td stÄ. Inka, 2020. Lett Ä nappe. Nyter det. Alle sauene har sin plass i ull-kartoteket mitt. Ei lita hespe med garnprÞve og ein dott med representativ ull. PÄ merkelappen stÄr det opplysningar om tidspunkt for napping, kor lett det var, eller om det var nÞdvendig Ä klippe litt (eg luggar dei aldri, det er vondt for dei. Sit det godt, vert det klipping, eller sÄ ventar eg nokre veker til). SÄ skriv eg om sauen likar det, eller kanskje er kilen, om ulla var skiten, om det td var tova i nakken, om det var dyrehÄr, stor forskjell pÄ tog og tel, mm. Av og til kan det stÄ slikt som: Lucie ville ikkje vere ferdig, og lura seg inn i kÞa for ein ny omgang. Eller: dette var ei skikkeleg kosestund. Eller: Iris likar det ikkje, ho er sÄ kilen. DÄ gjeld det Ä gjere det sÄ fort og forsiktig som muleg, og ikkje vere sÄ nÞye, resten ramlar av til slutt uansett. Min ven Didrik likar verkeleg ikkje Ä verte nappa, sÄ dÄ ventar eg sÄ lenge som muleg, slik at det sit veldig laust. Det virkar som han synest det er lite Êrerikt Ä verte nappa, sÄ me treng ikkje Ä ha publikum, tenkjer eg. SÄ gÞymer me oss ein stad, han og eg, og fÄr det gjort. à hildrande du, kor eg elskar desse sauene mine!
PÄ grunn av f#&%**# korona, har det vore, er og kjem til Ä vere ei stund til, litt mindre aktivitet med kurs/event/gardsbesÞkfronten. MEN, me stÄr no pÄ likevel, med noko fÊrre deltakarar enn vanleg. Noko som faktisk kan auke utbytet av kursa for den einskilde deltakar, som kan fÄ endÄ meir hjelp av oss som held kurset.
Det fĂžrste kurset er plantefarging med den fantastisk flinke Sascha Camilla Gade frĂ„ Vaid plantefargeri. Tenk at ho faktsik skal halde kurs i Gripen, og har lyst til akkurat det! Ein typisk vinnvinnsituasjon. đ Det vert to kurs med Sascha, eit 12. september, og eit i Ullveka, den 25. oktober. For kurset i Ullveka, sjĂ„ link lengre ned. For pĂ„melding til kurset 12. september, meld deg pĂ„ her: https://vaid-no.myshopify.com/collections/nyheter/products/kopi-av-1-dags-plantefargingskurs-15-august-1
SĂ„ vert det tre spinnekurs i Ullveka. Vigdis Valde er hovudkurshaldar og spinneproff, eg er hjelpar, reparatĂžr og tilretteleggjar. (spinoff assistent) To av kursa har fokus pĂ„ rokken som helst skal vere din ven for livet. I eit av kursa fĂ„r rokken mykje merksemd. Har du ein rokk du er usikker pĂ„ om virkar som han skal , har du kanskje ikkje prĂžvd han, eller ikkje fĂ„tt til noko godt kompaniskap med han, kan du og rokken kome hit, og sĂ„ finn me ut kva som er gale. Det kan bĂ„de vere teknikken, eller rokken, – eller begge deler. Ikkje fortvil, me hjelper deg. Og er rokken ikkje i stand til Ă„ gi deg det du treng, har me rokkar her du kan sjĂ„ om du likar betre. Det andre kurset er det meir fokus pĂ„ teknikk, men ein rokk som fungerar frĂ„ starten.
I det tredje spinnekurset ser me nÊrmare pÄ det eintrÄda garnet. Den einsame trÄden. Den eine trÄden som Äleine mÄ ha alt eit garn treng for Ä vere brukande. Han mÄ vere sterk nok gjennom heile nÞstet, elles vert det hol i strikkinga. Dette skal me studere og spekulere kring. Det kjem til Ä verte skikkeleg fint, trur eg. Eg fÄr nesten lyst til Ä skrive eit dikt til den einestÄande trÄden. Kanskje me kan gjere det saman pÄ kurset.
Meld deg pÄ kurs via Deltager.no, sÞk pÄ Ullveka 2020, og finn kursa der. Kanskje er det noko anna spennande andre stadar som og fristar og? Uansett vert me veldig glade om du kjem pÄ kurs og er saman med oss i Gripen. https://www.deltager.no/participant/search.aspx?s=ullveka%202020
NĂ„r ein kjĂžpe rokk usett, fordi ein har vorte forfĂžrt av kor vakker han er, dĂ„ kan det fĂžre til litt trĂžbbel… Denne rokken er grĂ„tevakker, men sĂ„pass miteten og skranglen, at eg er ikkje alt for optimistsik. Men eg mĂ„ no prĂžve i alle fall.
NÄr eg sit med ein slik gamal bruksgjenstand i hendene, vert det til at eg tenkjer pÄ dei menneska, ein gong for fleire liv sidan, som Ätte denne skatten. PÄ den fÞrste eigaren som sikkert fekk denne rokken i gÄve frÄ ein kjÊr person, kanskje ein kjÊrast. Ei trulovingsgÄve, kanskje? Eg tenkjer pÄ gleda som mÄtte ha vore der. Vonleg var det ein god rokk den gongen, slik at han var lett Ä bruke, og fin trÄd kunne spinnast pÄ han.
Som de ser er det mykje hol etter mit, og dÄ kan han jo verte litt svak i kroppen, men eg mÄ jo berre gi denne vakre tingen ein ny sjanse, kanskje fÄr me han i bruk att, slik at han kan gjere det han skal, spinne trÄd.