Hardt arbeid gir synlege resultat. OgsÄ sett frÄ lufta.
GripavĂȘren Marris kom heim pĂ„ sundag. GripavĂȘren Gabriel, som eg brukar til mine sĂžyer i Ă„r, kunne ikkje la det skje utan at han sa frĂ„ om kven som er sjefen. Sidan Marris og insisterte pĂ„ Ă„ vere sjef, gjekk det som det av til gjer, det vert slĂ„sting. NĂ„r gutane kjem heim etter Ă„ ha vore uleigd, vert det ofte litt smĂ„knuffing, men denne gonge braka dei skikkeleg saman. FĂžrst pĂ„ kvar si side av gjerdet, sĂ„ dei traspa det pĂ„ fleire plassar. Det var ikkje anna Ă„ gjere enn Ă„ sleppe dei saman sĂ„ dei kunne fĂ„ fastsett rangordninga. Dei heldt pĂ„ lenge, men til slutt var det Marris som kasta inn handlleet. SĂ„ dĂ„ er det Gabriel Sjurson, som berre er ein risbit, som rular i Gripen. Men det alle veit, nĂ„r me oppsummerar, er at det er Mamsen, altsĂ„ meg, som er sjefen over alle sjefar. Og eg treng slett ikkje Ă„ vise krefter for Ă„ vere sjef. Kan det vere naturleg autoritet? Eller rett og slett kjĂŠrleik og respekt? Mest sannsynleg ei god blanding.
Om de lurar pĂ„ om det ikkje er farleg Ă„ gĂ„ inn til dei? Det kan det vere, men ikkje med desse to. Dessutan er dei berre opptekne av kvarandre. Det er ikkje lett Ă„ fĂ„ kontakt med dei. Eg prĂžvde Ă„ avleie dei med litt mat, men dei hadde for mykje uoppgjort, visstnok. Det har hendt at verar som har vore underlegne har kome springande til meg for Ă„ gĂžyme seg bak meg. “Mamsen , mamsen, hjelp meg! Billy er slem og vil ta meg!” DĂ„ vert det berre slutt pĂ„ kampen, det er det ultimate teikn pĂ„ Ă„ vere svekling og mammadalt, og slike gidd ingen tĂžffingar Ă„ slĂ„st med. Det vert ikkje noko skikkeleg slĂ„sskamp om dei ikkje er omlag jamnbyrdige. No har i alle fall desse to slĂ„ste frĂ„ seg, og mamsen har reinsa sĂ„r, plastra og trĂžysta. Og mykje mat, sĂ„ dei kan ta seg fort inn.
Fredag 11. desember kom endeleg kalven me har venta slik pÄ! Fiona er ei slik flink og god mor. Passar sÄ godt pÄ og har sÄ gode morsinstinkt. Det er sÄ godt nÄr det gÄr bra. Kalven, som er ei lita kvige, er sÄ spros og sprek. Ho har byrja Ä hoppe og danse, og oppfÞrer seg slik som kalvar skal. Ho er eit kvitt lite vidunder, berre bittelitt svart pÄ snute, kring augo og litt pÄ Þyro, og svarte framklauvar. Ho vart fÞdd pÄ den finaste dagen i vinter, med sol og frost. Difor vert ho heitande Rimros. SÄ fekk dei tre dagar utan jobbing i lÞa, men pÄ mÄndag var me i gang igjen. Og kyrne tek det heilt chill. Ikkje noko stress, sjÞlv om me bankar og sagar, og skrur og kastar rundt pÄ ting. No fÄr eg att for investert tid saman med kyrne mine. Dei har full tillit til meg, og eg kan enkelt gjere alt eg mÄ, ogsÄ inne i boksen med Fiona og kalven. Og myyyyyyttji kos og kos og kos.
No er det sikkert mange som lurar…skal denne kalven fĂ„ gĂ„ med mor. Ja det fĂ„r han. Og sĂ„ skal eg mjĂžlke i tillegg. Me skal rett og slett dele. Og Fiona synest det er greit, eg fĂ„r lov, seier ho, sidan det er meg. đ Og om ei stund vert det kokt brunost i Gripen. Men lĂža mĂ„ berre verte meir ferdig fĂžrst.
Sauene mine er presentert pÄ sidene til Matbyen Bergen, bÄde med tekst, foto og ein fin film. Eg frydar meg over dette. (minus Ä hÞyre og sjÄ seg sjÞlv, det er berre sÄ innmari kleint) Klikk pÄ linkane under bildet.
https://www.facebook.com/visitbergenofficial/videos/300216554577194
Eg vil helst ikkje ha tvillingar, og eg prÞvar Ä regulere med fÎring. Dette Äret fekk eg det til, og har fÄtt berre tre tvillingpar. SÞlvi, Lilly Gullsdotter og Nadja SÞlvidotter var dei tre som fekk tvillingar. Kvifor vil eg ikkje ha tvillingar? Fleire grunnar. Lamma vert ofte stÞrre nÄr dei er enklingar. Det er lettare for mora Ä forsvare lamma mot rovdyr og rovfuglar nÄr ho har berre eitt. Og neste Är har eg tenkt Ä byrje Ä mjÞlke nokre av sauene. Har dei tvillingar, er det ikkje nok mjÞlk til at eg kan gjere det. Dette er alle svÊrt gode grunnar til Ä helst ikkje ville ha tvillingar. Det tyder ikkje at eg er glad for kvart einaste lam som kjem. Desse to er i alle fall grusomt sÞte. Og dei vil vere saman, slik tvillingar vil. <3
Det er mange utfordringar i eit slit stor prosjekt, der me gjer det meste pÄ gamaldags vis (minus litt el-verkty) . Frunnarbeid er det vanskelegaste synnest eg, for eg har ikkje gjort sÄ mykje av det tidlegare. Men eg har kome til at eg vil grave ei grÞft pÄ innsida av veggane, fylle med singel og leggje ned dreneringsrÞyr. I staden for pumpestasjon, legg eg alt med helling, slik at vatn renn ut, pÄ naturleg vis. I dei to romma i kjellaren skal eg ha stÞypt golv med helling, der vatn og land vert drenert ut. Eg skal ha kyr her, sÄ det vert 30 cm med flis-talle pÄ betongen. Der kan kyra gÄ fritt ikring og liggje der dei vil, og gÄ ut og inn nÄr dei vil. Og vere saman med kalvane sine nÄr dei kjem i mÄnadsskiftet november -desember.
Det er frykteleg dĂ„rleg vĂȘr. me kjempar i regn og gjĂžrme. Og vind. Det er nokre tĂžffe tak (sic). Men me stĂ„r pĂ„! Like blid! (eh..)